شیعیان امامان خود را معصوم می‌دانند، ولی روایات زیادی درباره‌ی سهو و خطای ائمه رسیده است. علاّمه مجلسی می‌گوید: مسأله خیلی مشکل است چون اخبار و روایات و نشانه‌هایی بر این دلالت می‌کند که سهو و فراموشی از آنها سر می‌زده است.

پاسخ:

مسأله سهو امامان، به سان سهو پیامبر  صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم قرن‌ها مورد بحث و گفتگو است. رأی مشهور در میان امامیه این است که فرد معصوم همان طور که از گناه مصون است، از خطا و اشتباه نیز به دور است؛ زیرا اشتباه و خطا در امور زندگی، کم کم سبب می‌شود که مردم به علت آنان در تلیغ احکام نیز شک و تردید کنند. از این جهت، گروهی از اهل سنت معتقدند که پیامبر  صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم در غیر امور دینی سهو و اشتباه می‌کند نظیر این سؤال در مورد امامان، مطرح است. بزرگان شیعه؛ مانند شیخ مفید، از شخصیت‌هایی است که هر نوع سهو و خطا را از امامان نفی می‌کند و روایاتی را که در این مورد وارد شده، خبر واحد دانسته که نمی‌توانند مدرک عقیده باشند و افرادی از امامیّه که درباره‌ی پیامبر و امام، معتقد به سهو هستند، را به شدت مورد انتقاد قرار می‌گیرند. مرحوم مجلسی نیز یادآور می‌شود که مشهور در میان امامیه این است که از آن حضرت سهو صادر نشده و دلایل آن‌ها را نقل می‌کند؛ به ویژه یادآور می‌شود که امام پیوسته به وسیله‌ی روح القدس یاری می‌شود و او بازدارنده از سهو و خطا است. سپس در آخر می‌گوید: من در این مسأله چیزی نمی‌گویم؛ زیرا هر دو طرف برای خود دلایلی دارند. [8] در پایان یادآور می‌شویم که عصمت انبیا و اولیا در مسائل مربوط به تبلیغ رسالت و بیان احکام الهی و معارف، جای بحث و گفتگو نیست و اگر سخنی هست، درباره‌ی امور جزئی زندگی است که ارتباط به دین و تربیت ندارد.